Komunikacja międzykulturowa w PR

"Granice mojego języka określają granice mojego świata," powiedział austriacki filozof Ludwig Wittgenstein.

Jeśli przekazywana informacja ma stać się "obywatelem świata", musi być wolna od niezrozumiałych dla odbiorców kodów kulturowych. Wymaga to otwartości umysłu, akceptowania odmiennego rozumienia i interpretowania rzeczywistości, wrażliwości wobec innych wartości oraz nienasyconej ciekawości świata.

Mało jest organizacji, które mogą sobie pozwolić na izolację od nowoczesnych systemów przepływu informacji – większość szuka aliansów, łączy kapitały i siły, aby utrzymać pozycję na rynku. Łamane są dotychczasowe granice w wymianie towarów. Programy komputerowe przesyłane są z jednego kraju do drugiego bez wiedzy, zgody i kontroli tych państw.

Nowe "transgraniczne społeczności telekomunikacyjne" stoją przed problemem nie tyle wymiany, co selekcji, zrozumienia i przyswojenia najważniejszych informacji. Im świat staje się mniejszy, tym bardziej czujemy potrzebę poznania obcych wartości, przekonań, zwyczajów i oczekiwań.

Różnorodność różnic

Międzykulturowe różnice ujawniają się m.in. w religii, rolach kobiet i mężczyzn, hierarchii w miejscu pracy, relacjach pomiędzy pracą, a życiem prywatnym, poziomach formalności w języku i zachowaniu, komunikowaniu niewerbalnym lub organizacji czasu.

Różne kultury, na przykład, odmiennie absorbują humor. Amerykańscy przedsiębiorcy lubią zaczynać prezentacje od żartu. Japończycy z kolei traktują humor jak zło konieczne. Śmiech jest dla nich rozrywką niższych sfer. Poważni niemieccy menadżerowie wolą, kiedy mówi im się prawdę "prosto z mostu". Francuzi – znani z lekkości i finezji języka – tracą poczucie humoru dzień po awansie.

Międzykulturowość ma także swój wymiar lokalny, regionalny i krajowy. Wynika to z tego, że jednocześnie jesteśmy członkami rodziny i pracownikami. Należymy do organizacji zawodowych i udzielamy się w klubie hobbystów. Poszczególne subkultury wchodzą ze sobą w skomplikowane zależności.

Międzykulturowy przekaz PR

Przekaz public relations uwzględniający różnice kulturowe pomiędzy nadawcą, a otoczeniem bierze pod uwagę:

1. postawę wobec public relations,

2. język i kulturę,

3. wyobraźnię,

4. dostępność mediów,

5. jakość towarów,

6. standard usług - komercyjnych i publicznych,

7. postawę wobec "obcych".

Pressence Public Relations prowadzi doradztwo, organizuje szkolenia językowe i treningi w komunikacji międzykulturowej. Szkolenia prowadzone są w języku angielskim.