środa, 29 kwietnia 2015

Szybko i tanio, czyli 10 cech klientów PR, którzy mogą sprawiać "problemy"

"Chodzi nam o szybką i tanią kampanię PR. To nic trudnego." Głos nowego klienta w słuchawce był mocny i zdecydowany.

Ja nie byłem pewny czy podejmiemy współpracę.

Dlaczego?

Miałem mocne przeczucie, że należy do klientów, którzy przynoszą za dużo kłopotów.

Oto 10 cech klientów PR, którzy mogą sprawiać "problemy":

1. Nie mają firmowej wizytówki ("Przepraszam, ale nie zdążyłem odebrać z drukarni.")

2. Mówią: "Każdy wie, że jesteśmy najlepsi w swojej branży i chcemy, żeby wszyscy się o tym dowiedzieli."

3. Często używają wyrażenia "ograniczony budżet" (każdy budżet jest ograniczony).

4. Mają nierealistyczne oczekiwania (na przykład oczekują gotowego planu działania na pierwszym spotkaniu).

5. Mówią, że spotykają się z wieloma innymi agencjami PR (nawet jeśli to prawda, nie wiem po co nam to mówią).

6. Mają reputację klienta, który nie płaci faktur w terminie.

7. Źle się o nich mówi w mediach.

8. Znają się na PR lepiej od nas.

9. Obroty są dla nich ważniejsze od zysku.

10. Chwalą nas, ale nie potrafią podjąć decyzji o rozpoczęciu współpracy nawet po drugim spotkaniu.

Jakie są Twoje doświadczenia? Jak rozpoznajesz "trudnego" klienta? Napisz o tym w komentarzu.

sobota, 25 kwietnia 2015

Ekspert PR, który się na niczym nie zna

Znany i ceniony ekspert PR Andron Popelina przyznał po 20 latach pracy na najbardziej odpowiedzialnych stanowiskach w public relations, że nie ma pojęcia o PR.

Popelina, który niedawno został szefem Działu Wkurzania Klienta w prawie najlepszej agencji PR na świecie, Best PR, powiedział w wywiadzie: "Nie mam bladego pojęcia o PR i nie znam się na marketingu. Nie potrafię nawet wysłać smsa."

Zapytany jak udało mu się przez tyle lat ukrywać swoją ignorancję wyjaśnił: "Zapraszałem do gabinetu ludzi i pytałem nad czym pracują. Potem stwierdzałem 'To nie może tak być' i prosiłem o poprawki. Po kilku korektach mówiłem 'Teraz jest lepiej. Może być.' Chodziłem też na prezentacje, na których serwowano smaczną kawę i pączki."

Popelina przyznał, że do PR przekonało go to, że mógł nosić na co dzień modne garnitury, jedwabne krawaty i drogie zegarki. "Zawsze lubiłem dobrze się ubrać i mam słabość do markowych rzeczy. Dodatkowo ludzie. W PR pracuje dużo atrakcyjnych kobiet. To też nie było bez znaczenia."

Popelina powiedział, że największym wyzwaniem w pracy w agencji PR były dla niego powroty do domu. "Nie lubię tracić czasu w korkach, a tych jest w Warszawie coraz więcej."

Popelina wyznał, że najbardziej podobały mu się spotkania z klientami. "To były naprawdę wyjątkowe chwile. Mówiłem dużo o ekspozycji wertykalnej w mediach, paramedialnych interpolacjach interpersonalnych i kontrapunktowaniu wartości dodanej."

Zapytany o przyczyny swojej decyzji Popelina wyjaśnił: "Uznałem, że najwyższy czas na zmianę. Czuję, że osiągnąłem w PR już wszystko. Chciałem jednak przeprosić wszystkich moich współpracowników i klientów za udawanie, że znam się na wszystkim. Nie mam zielonego pojęcia na czym polega dobry PR. Nie odróżniam nawet kserokopiarki od niszczarki dokumentów."

Kiedy o wszystkim dowiedział się jeden z jego kluczowych klientów, Dyrdymał Naiwny, szef FujFuj S.A., powiedział: "Przykro nam, że Popelina odchodzi. Bez jego pasji nie byłoby naszego światowego sukcesu. To jeden z najbardziej kreatywnych ludzi w polskim PR. Nikt lepiej nie rozumiał naszej ekspozycji wertykalnej w mediach, paramedialnych interpolacji interpersonalnych i kontrapunktowania wartości dodanej."

Czego Popelinie będzie najwięcej brakować po odejściu z PR?

"Na pewno codziennych prób wyrażania tych samych myśli w coraz bardziej skomplikowany sposób. To nie jest takie łatwe jak się może wydawać."

Jakie ma plany? "Przymierzam się do założenia profilu na Twitterze."

wtorek, 21 kwietnia 2015

Dlaczego dobra agencja PR przypomina rekina

Czy trudno jest Ci skontaktować się z Twoją agencją PR? Czy zdarzyło się, że przez tydzień lub dwa nie miałeś od niej żadnej wiadomości?

Jeśli odpowiedziałeś pozytywnie choć na jedno z tych pytań, radzę zastanowić się czego oczekujesz od agencji.

Dobra agencja PR jest jak rekin: musi się stale ruszać. Rekiny nie mają pęcherza pławnego – gdyby przestały pływać, opadłyby na dno.

Jeżeli zdecydowałeś się współpracować z agencją PR, powinna być do Twojej dyspozycji codziennie o każdej porze dnia. Jeśli nikt w agencji nie odpisuje na e-maile i nie odpowiada szybko na pytania, agencja powinna zmienić branżę.

Nikt nie przepada za pracą w weekendy lub dni świąteczne, ale w epoce smartfonów, które każdy nosi przy sobie, kontakt z agencją nie powinien sprawiać żadnego kłopotu.

W przypadku nagłego i wymagającego szybkiego działania wydarzenia przedstawiciel agencji PR powinien być zawsze do Twojej dyspozycji – nawet jeśli jest w tym momencie daleko od miejsca akcji.

Public relations jest ulicą dwukierunkową – potrzebna jest regularna wymiana informacji pomiędzy agencją i jej klientem. Co tydzień agencja PR powinna wysyłać klientowi krótkie raporty o postępie prac – o sukcesach i trudnościach.

Czy tak właśnie komunikuje się z Tobą Twoja agencja PR? Napisz o tym w komentarzu.

niedziela, 19 kwietnia 2015

Efekt aureoli w public relations

Pomyśl o kimś kogo nie znasz dobrze, ale uważasz za sympatycznego człowieka. To może być ktoś sławny lub osoba, z którą miałeś krótki kontakt.

Czy uważasz także, że jest inteligentny, uprzejmy, z poczuciem humoru i godny zaufania?

Tak właśnie działa efekt aureoli.

Efekt aureoli – zwany też efektem halo – polega na automatycznym przypisywaniu cech charakteru na podstawie pozytywnego lub negatywnego wrażenia.

Jeżeli to wrażenie jest korzystne (często zbudowane na podstawie małej ilości informacji), zgodnie z efektem pierwszeństwa przenosimy pozytywne odczucia na inne atrybuty tej osoby.

Siła pierwszego wrażenia

Ponad pół wieku temu psycholog Solomon Asch pokazał jak wyrabiamy sobie opinie o innych ludziach.

W jednym eksperymencie przedstawił badanej grupie listę cech wymyślonej osoby w takiej kolejności: "inteligentny, pracowity, impulsywny, krytyczny, uparty, zazdrosny".

Druga grupa zobaczyła ten sam zestaw w odwrotnym porządku: "zazdrosny, uparty, krytyczny, impulsywny, pracowity, inteligentny".

Asch wykazał, że pierwsza grupa postrzegała tę osobę bardziej korzystnie niż druga.

Po zadaniu dodatkowych pytań okazało się, że przymiotniki "krytyczny" i "impulsywny" zostały ocenione pozytywnie przez pierwszą grupę, ale negatywnie przez drugą grupę.

Obydwie grupy ukształtowały opinię o osobie na podstawie jednego lub dwóch słów otwierających listę. Ta opinia wpłynęła na interpretację pozostałych cech.

Efekt aureoli (lub "efekt szatański" jeśli wytworzy się niekorzystne wrażenie) pojawia się, gdyż nasz umysł lubi spójne i logiczne historie tworzone na podstawie wcześniejszych wrażeń. Wszystko co odbiega od "normy" jest odrzucane lub reinterpretowane. Dlatego tak trudno zmienia się cudze opinie i poglądy.

Efekt aureoli w mediach

W komunikacji medialnej efekt aureoli jest ważny z dwóch powodów.

Po pierwsze, zaczynaj od tego, co masz najlepszego do pokazania. Zbuduj cały przekaz PR wokół najlepszego produktu lub usługi. Pozytywne wrażenia klientów przeniosą się później na inne produkty i usługi.

Po drugie, po wyborze kluczowego przesłania, które ma być wyróżnikiem Twojej marki, zadbaj o to, żeby właśnie ten przekaz jako pierwszy pojawiał się we wszystkich kontaktach pomiędzy Twoją marką a klientami – produktami, usługami, marketingiem, obsługą klienta, rzecznikiem prasowym.

Każdy niefortunny kontakt potencjalnego klienta z Twoją firmą w dowolnym miejscu może wywołać niekorzystne wrażenie, które automatycznie przeniesie się na całą markę. Pół biedy jeśli zachowa je dla siebie, ale co będzie jeżeli opowie o tym innym – rodzinie, znajomym i dziennikarzom?

czwartek, 16 kwietnia 2015

Robisz PR lepiej od nas?

Public relations nie jest tak skomplikowane jak loty kosmiczne. Nie jest też proste, bo nie ma skutecznego PR bez strategii.

Kilka dni temu zadzwonił do mnie właściciel małej firmy komputerowej z pytaniem jak public relations może mu pomóc wypromować nowy produkt.

Po krótkim wyjaśnieniu powiedział: "Ale ja to mogę sam zrobić lepiej!"

Cóż... Życzyłem mu powodzenia.

Może zachowałem się jak dziecko, ale naprawdę nie rozumiem dlaczego do mnie dzwonił. Czego oczekiwał? Że przez telefon powiem mu wszystko czego nauczyłem się przez ponad 20 lat?

Nie jesteś najlepszy we wszystkim

Jeśli chcesz współpracować z Pressence Public Relations, powinieneś mieć świadomość, że nie jesteś w stanie sam robić wszystkiego na najwyższym poziomie. Czasem potrzebujesz pomocy – być może właśnie w PR.

W zeszłym tygodniu upuściłem telefon komórkowy. Znajomy poradził wymianę rozbitego ekranu dotykowego. Podał adres sklepu internetowego i odsyłacz do filmu na YouTube z instrukcją jak wymienić ekran.

Wolne żarty? Ja mam naprawiać telefon komórkowy?

Znalazłem fachowca, który zajął się naprawą i kłopot z głowy!

Oczywiście mogłem zaoszczędzić trochę grosza, gdybym sam tym się zajął. Ale wolę robić to na czym znam się najlepiej zamiast uczyć się tego, co przyda się być może raz na kilka lat.

Czas i pieniądze

Dochodzą mnie słuchy, że coraz więcej właścicieli małych firm samodzielnie prowadzi swój PR – na przykład piszą blogi i zarządzają treścią na swoich profilach w mediach społecznościowych. Na pewno oszczędzają w ten sposób pieniądze (szczególnie kiedy ich nie mają) i dużo się uczą.

Wielu moich najlepszych klientów uczyło się PR na własnych błędach. Przekonali się jak trudne i pracochłonne to zajęcie. Takim klientom nie muszę tłumaczyć czego nie da się zrobić w 24 godziny – oni też lepiej potrafią docenić sukcesy.

Jeżeli zamierzasz sam zająć się swoim PR, komunikacją kryzysową lub relacjami z mediami, nie dzwoń do nas proszę z pytaniem czy potrafimy to robić lepiej od Ciebie. Tak się nie robi dobrego PR.

niedziela, 12 kwietnia 2015

Czy małpa może napisać drugiego "Pana Tadeusza"?

Czy małpa może napisać drugiego "Pana Tadeusza"? Matematyk tego nie wykluczy.

W matematyce znane jest twierdzenie o nieskończonej liczbie małp. Wystarczy posadzić małpę przed klawiaturą komputera i po jakimś czasie (raczej długim) napisze książkę konkurującą z bestsellerami Empiku.

Dobry tekst jest w cenie. Niestety, firmy i agencje PR nie mają tyle czasu ile nieśmiertelny szympans przed komputerem. Nikt nie może czekać latami na pojawienie się na ekranie przebojowej kombinacji słów i liter.

Oto pięć sprawdzonych metod nauki lepszego pisania:

1. Zmieniaj czytelniczą dietę.

Autorzy dobrych tekstów dbają o różnorodność swojej czytelniczej diety. Blogi, gazety, czasopisma, powieści – to tylko przykładów. Dobry szef kuchni czerpie inspirację z różnych tradycji gotowania. Im bogatsza lista lektur, tym łatwiej o świeży, oryginalny i mocny tekst.

2. Pierwsze zdanie jest najważniejsze.

Dla mnie najtrudniejsze jest zawsze pierwsze zdanie – czasem pierwszy akapit. Pierwsze słowa i tak zwykle trafiają do kosza, ale bez nich nie powstałyby te właściwe. Wszystko możesz poprawiać dowolną liczbę razy – pod warunkiem, że coś już napisałeś.

3. Pisz dla prawdziwych ludzi.

Jak każdy pisarz, autor musi wiedzieć kim będzie jego czytelnik. Jeśli nie wie, musi go sobie wyobrazić. To trudne kiedy tekst jest dedykowany czytelnikom online. W grę wchodzi także pisanie "pod wyszukiwarki" (SEO). Bez względu na medium, tekst musi mieć zdefiniowanego odbiorcę.

4. Cofnij się. Wracaj. I jeszcze raz.

Jedną z bardziej skutecznych metod poprawy jakości pisania jest regularne odrywanie się od pracy nad tekstem. Kwadrans pisania i krótka przerwa. Nawet kilka minut pozwoli wyrobić sobie dystans do swojej pracy, spojrzeć na nią krytycznie i usprawnić redakcję.

5. Żadnych amorów.

Najlepsi pisarze nie wchodzą w "relacje uczuciowe" ze swoimi tekstami. Nigdy nie zakochuj się w tym, co stworzyłeś – takie "uczucie" utrudni albo nawet uniemożliwi eliminację zbędnych słów lub zdań.

Co o tym myślisz? Napisz o tym w komentarzu.

środa, 8 kwietnia 2015

Słoneczniki, czyli konkurencja z bliska

Kiedy patrzysz z daleka na pole słoneczników może się wydawać, że wszystkie są takie same. Ale z bliska każdy jest trochę inny – większy lub mniejszy, wyższy lub niższy, bardziej lub mniej dojrzały.

Podobnie jest z firmami, markami i produktami – z daleka podobne, ale z bliska różne.

Kiedy pytam nowego klienta o konkurencję często słyszę: "To, co robimy jest tak wyjątkowe, że właściwie nie mamy żadnej poważnej konkurencji."

Firma, która nie ma konkurencji nie potrzebuje PR. Po co monopoliście troska o dobrą reputację i pozytywny wizerunek?

Każda firma jest trochę inna i każda ma konkurencję. Lepiej, żeby o tym wiedziała.

Kiedy klient twierdzi, że nie ma konkurencji, pytam jakich słów kluczowych używa w SEO, na przykład producent oleju słonecznikowego.

Wszystkie firmy, które pojawią się na pierwszej stronie wyników po wpisaniu konkretnego hasła w wyszukiwarce Google, muszą być uważane za konkurencję. Nie można udawać, że ich nie ma.

Jakie przekazy kierują do klientów? Kim są ich kluczowi klienci? Z jakich form i narzędzi komunikacji najczęściej korzystają? Czy są jakieś "pola wspólne"? Jakie mają silne i słabe strony?

Wszystkie te informacje można szybko zdobyć i należy je wziąć pod uwagę przygotowując kolejny program PR.

Jeśli chcesz wykorzystać PR do zwiększenia rozpoznawalności swojej marki i zdobycia lub utrzymania przewagi nad konkurencją, prosimy o kontakt. Nasz telefon: 77 543 24 25.

czwartek, 2 kwietnia 2015

Perfekcjoniści PR, odpuśćcie sobie!

Perfekcyjni praktycy PR mają przechlapane. Wiem co mówię. Jestem perfekcjonistą na odwyku.

Mimo ogromnej pracy i motywacji nigdy nie udało mi się osiągnąć perfekcji w PR – choć zawsze wydawało mi się, że mogę wszystko robić coraz lepiej. Denerwowało mnie kiedy moi współpracownicy nie dzielili ze mną tego entuzjazmu. To tylko potęgowało frustrację.

Obsesyjne skupianie się na nieistotnych detalach odciąga uwagę od ważniejszych problemów. Krajobraz zaśmiecony jest szczątkami organizacji, które zbankrutowały kiedy prezesi przestawiali przecinki w siódmej wersji informacji prasowej.

Perfekcjoniści nie lubią jakiejkolwiek krytyki – także konstruktywnej. W okresie "perfekcyjnym", jeśli uznałem to, co zrobiłem za idealne lub bliskie perfekcji, nie interesowały mnie cudze oceny.

Duma i satysfakcja z wykonanej pracy jest ważna, ale odrzucanie komentarzy innych osób – życzliwych lub krytycznych – może doprowadzić do utraty kontaktu z rzeczywistością.

Perfekcjoniści nie przepadają za pracą w zespole. Irytuje ich to, co proponują inni. Jeśli to, co robię jest idealne, dlaczego ktoś ma to poprawiać?

Daruj sobie perfekcjonizm. Nigdy go nie osiągniesz. W każdej gazecie są literówki. Prezenterzy "Wiadomości" czasem się mylą. Messi też pudłuje.

Dawaj z siebie to, co najlepsze. Bądź precyzyjny. Zwracaj uwagę na ważne szczegóły. Ale pracuj ze świadomością, że czasem się pomylisz. Nikt nie jest idealny.

Jeśli potrafisz uczyć się na błędach i unikać ich w przyszłości, będziesz lepszy w tym, co robisz i lepszym człowiekiem.